Een heilig geloof met een beetje lef

Mijn zakelijke omgeving verandert voortdurend, vaak gedreven door technologische vooruitgang, marktdruk en maatschappelijke gebeurtenissen. Desondanks worstel ik met het omarmen van veranderingen in mijn bedrijfsvoering. Deze terughoudendheid kan, zo dacht ik, worden toegeschreven aan mijn aard en de bedrijfscultuur van INTO business. Anders gezegd, als iets goed is en ik ben happy, dan heb ik eigenlijk niet zoveel zin om te veranderen. Echter, mijn coach zegt dat er meer aan de hand is.

Angst voor het onbekende
Zo speelt de angst voor het onbekende bij mij een rol. Ik gedij op controle. Veranderingen brengen daarentegen onzekerheid met zich mee. Ik moet mijn comfortzone verlaten. De vrees voor mislukkingen en het verlies van de verworven stabiliteit resulteert in terughoudendheid. Bovendien, nieuwe dingen vragen om kennis en zolang ik die kennis niet heb, kijk ik er met argusogen naar. ChatGPT? Als schrijver vond ik het maar niets. Maar nu ik mij erin heb verdiept, gaat er toch een wereld voor me open.

Hoewel dit soort voorvallen mij leren minder bekrompen te zijn, blijft het vertrouwde pad grote aantrekkingskracht uitoefenen. “Ach ja, niets menselijks is ook jou vreemd”, zegt mijn coach.

Volgens hem is dat ergens ook logisch. Elke ondernemer is geneigd om de bedrijfsvoering, die in het verleden succes opleverde, op een voetstuk te blijven plaatsen. Ondanks dat stemmetje dat schreeuwt dat die bedrijfsvoering inmiddels zwaar verouderd is.

Weerstand binnen organisatie
Daarnaast zie ik op tegen de weerstand van mijn collega’s. Het implementeren van veranderingen heeft alleen zin als iedereen voor de kar staat. Het managen van deze weerstand vergt niet alleen tijd maar ook overtuigingskracht en leiderschapskwaliteiten. Als het moet loop ik daar niet voor weg, maar heel eerlijk, ik vind het complex en lastig. Mijn coach is daarentegen duidelijk: “Je bedrijf veranderen? Dan doet iedereen mee. Wie niet meedoet, valt af maar jij gaat hoe dan ook voorop in de strijd.”

Wie een organisatie wil veranderen, heeft middelen nodig. Software, nieuwe technologieën, opleidingen, huisvesting, het is allemaal niet gratis. Het vinden van een goed evenwicht tussen investeringen enerzijds en mogelijke rendementen anderzijds vraagt om een heilig geloof met een beetje lef. Ondanks dat sommige collega’s dat hebben, heb ik dat niet altijd. Dan heb ik de neiging mij te verschuilen achter ontwikkelingen die ik in mijn glazen bol zie. Denk aan economische onzekerheid en politieke instabiliteit. Mijn coach zegt dat dit drogredenen zijn. Immers, het gevaar van die onzekerheid en instabiliteit schuilt altijd.

Ik ben daardoor geneigd om veranderingen uit te stellen totdat er geen wolkje meer aan de lucht is. Wat dus nooit zal gebeuren. “Dennis, sta niet langer stil. Je mist kansen in een snel veranderende markt, waardoor je niet langer zult meedoen in de Champions League.”

Psychologische factoren
Tja, en op dat niveau wil ik toch echt acteren. Mijn drempel om te veranderen komt voort uit psychologische, culturele, interne en externe factoren. Het overwinnen van deze uitdaging vereist de erkenning dat verandering noodzakelijk is. Dan zwakt mijn eigen weerstand af en ben ik sneller bereid om de voordelen van innovatie te omarmen, zelfs als dit betekent dat ik uit mijn comfortzone moet stappen. Mijn coach: “En als het even kan, snel een beetje. Vandaag beginnen met veranderen en niet pas morgen.”

Inzichten
Hoe dan ook, mede dankzij mijn coach ben ik tot de volgende inzichten gekomen:

• dat ondernemers die succesvol veranderen een duidelijke visie hebben;
• dat zij over leiderschapskwaliteiten beschikken om hun teams te inspireren;
• dat continue innovatie kan helpen bij het herkennen van nieuwe kansen;
• dat het betrekken van medewerkers bij het veranderingsproces cruciaal is;
• dat communicatie, training en het creëren van een positieve cultuur essentieel is;
• dat het vermogen om snel te reageren op veranderingen in de markt eveneens essentieel is;
• dat kennis de angst doet verdwijnen.

Kartrekkers
Maar toch, ik ben wie ik ben. Het voordeel van ouder worden is dat je je tekortkomingen beter kent. Dus zorg ik ervoor dat ik mensen om mij heen verzamel die veranderen als iets heel natuurlijks beschouwen. Om die reden ben ik al jaren geen directeur meer, maar gewoon een MT-lid. Want wie niet kan veranderen, moet het veranderen aan anderen overlaten. Dat is dus wat ik doe. En weet je wat nou het mooie is? Dat ik gaandeweg het proces toch geloof en lef ontwikkel, op de kar spring, om niet veel later uiteindelijk zelfs één van de kartrekkers te zijn.  

Veranderen – Noodzaak of keuze?
Dennis Captein (53) is oprichter van INTO business en schrijft voor elke uitgave het themaverhaal. Dit keer staat het fenomeen ‘veranderen’ centraal. Verandering bij ondernemers kan zowel een noodzaak als een keuze zijn. Dat hangt af van de specifieke situatie van het bedrijf en de markt waarin het opereert. Maar wanneer is sprake van noodzaak en wanneer van keuze?

Noodzaak:

• Als de markt evolueert, nieuwe concurrenten opkomen en/of consumentengedrag verandert, is het noodzakelijk om je bedrijfsmodel aan te passen om relevant te blijven.
• De snelle opkomst van technologie, waaronder AI, dwingt bedrijven om processen te automatiseren en zich aan te passen aan nieuwe manieren van zakendoen.
• Veranderingen in economische omstandigheden, zoals recessies, dwingen ondernemers hun bedrijfsvoering aan te passen om te overleven.

Keuze:

• Sommige ondernemers omarmen verandering als een manier om te innoveren en hun bedrijf naar hogere hoogten te tillen, zelfs als er geen directe externe druk is.
• Ondernemers die streven naar groei en uitbreiding initiëren vaak veranderingen om nieuwe markten te betreden of hun producten en diensten goed tegen het licht te houden.